Architectuur is niet zoals de schilderkunst, een op zichzelf staand fenomeen. Architectuur is niet te negeren binnen onze samenleving. Gebouwen zijn een afspiegeling van de heersende cultuur.

Een gebouw dat de resultante is van een programma van eisen, zou zich altijd aan een plek moeten hechten om er onlosmakelijk mee verbonden te zijn. Per slot van rekening legt het gebouw beslag op onze schaarse ruimte. De eisen die de plek stelt kunnen verschillend zijn: de ene keer wordt de volledige aandacht gevraagd, de andere keer wordt er vooral bescheidenheid verwacht.

Wij ontwerpen niet voor de vluchtigheid van de tijd, maar voor de duurzaamheid van het dynamische gebouw in een dynamische omgeving. Architectuur gaat over het vormgeven van ruimte, binnen en buiten. Ruimte ervaar je met je hele lichaam en je geest, bewust en onbewust. Ervaren doe je met al je zintuigen en geheugen, ieder op zijn eigen manier.